Abstract
Pastorale zorg is één van de kernen van het werk van een geestelijke, een predikant of priester. Nu is pastoraat een breed begrip. Bovendien is er ook veel pastorale zorg te vinden buíten kerkelijke gemeenschappen. Het werk van geestelijke verzorgers in instellingen of bij overheidsdiensten (Justitie, Defensie) bestaat ook voor een groot deel uit pastorale zorg. De opkomst hiervan, heeft in de recente (internationale) theorievorming tot een wijziging in de begrippen gezorgd. Die begripswijziging laat zich goed vatten in de beweging van ‘Seelsorge’ naar ‘Spiritual Care’.[1]
Deze beweging is ook wat paradoxaal: terwijl de christelijke gemeente de ‘Sitz im Leben’ van het pastoraat is, wordt de pastorale theorievorming sterk bepaald door de ‘secular age’. Wat binnen de kerk een plek heeft, wordt theoretisch vooral gestuurd door het seculiere domein. Ik zet dit hier bewust iets sterk aan, om in deze bijdrage de pastorale zorg weer even te kunnen localiseren in de kerk.
Deze beweging is ook wat paradoxaal: terwijl de christelijke gemeente de ‘Sitz im Leben’ van het pastoraat is, wordt de pastorale theorievorming sterk bepaald door de ‘secular age’. Wat binnen de kerk een plek heeft, wordt theoretisch vooral gestuurd door het seculiere domein. Ik zet dit hier bewust iets sterk aan, om in deze bijdrage de pastorale zorg weer even te kunnen localiseren in de kerk.
| Translated title of the contribution | Pastoral Care in the Parish |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Media of output | Online |
| Publication status | Published - 23 Aug 2021 |